Sonata fortepianowa (2010–2014) jest jednym z moich dłużej powstających utworów. Części I i II napisałem dużo wcześniej, ale część III czekała na inspirację, która, jak to bywa, przyszła nieoczekiwanie. Sonata stanowi także jedno z dzieł inspirowanych folklorem świata (do których można zaliczyć m.in. Koncert klarnetowy, Koncert obojowy, Trzy tańce na kwartet smyczkowy), jednak dotyczy to niemal wyłącznie części II Lamento. Jej podstawą jest stara obrzędowa pieśń bułgarska, grana jedną ręką z towarzyszeniem śpiewu burdonowego. Prawykonanie kompozycji odbyło się 17 lutego 2016 roku w Warszawie.

Edward Sielicki